Rozdział 41 Czemu miłość musi być taka trudna?

Moje serce rozsypało się na milion kawałków. W moich oczach pojawiły się łzy które spłynęły po policzkach. Dlaczego on się tak mną bawi? Myślałam że to ja byłam powodem dla którego zerwała  z Katy. Czułam się wina z tego powodu, że skrzywdziłam własną siostrę. Jednak to nie ja byłam powodem ich zerwania tylko kolejna dziewczyna którą wykorzysta,a potem zostawi. W pewnym momencie rozpoznałam twarz tej dziewczyny. To była Barbara. Nie mogłam na to dłużej patrzeć. Ruszyłam w stronę wyjścia. Nie chce tu zostać ani chwili dłużej. Kiedy zaczęłam się kierować w stronę wyjścia. Ktoś pociągną mnie za rękę.
- Kim zaczekaj!
- Nie Jack. Ja już nic nie chce mieć z tobą wspólnego! Mam tylko jedno pytanie. Czy każda napotkaną dziewczynę od razu całujesz?
- Kim to nie tak to ona mnie pocałowała.
- Tak teraz najlepiej wszystko na nią zwalić. Prze ciesz gdybyś nie chciał to ona by cię nie pocałowała.
- Ja nie chciałem tego.
- Tak właśnie widziałam jak tego nie chciałeś.
- Dla mnie tylko ty się liczysz. To ciebie moje serce kocha i nie może przestać. Nawet nie wiesz ile razy chciałem o tobie zapomnieć. Nawet z Katy chodziłem z tego powodu. Jednak nie potrawie przestać o tobie myśleć ani pokochać kogoś innego. Kim kocham cię!
- Wiesz jak skrzywdziłeś moją siostrę?! Ona cię kocha, a ty bawiłeś się jej uczuciami. Wesz co ci powiem słowo "kocham" w twoich ustach nic nie znaczy! Do innych też mówiłeś "kocham" jednak ich nie kochałeś! Ja ci już nie wierze! Żałuje że cię spodlałam na swojej drodze! Ponoć to przeznaczenie decyduje kogo spotkamy w sowim życiu, ale to my decydujemy czy ta osoba w nim zostanie, a ty na pewno w nim nie zostaniesz!
Po tych słowach odeszłam od chłopaka.Moje serce krwawiło, ale tak będzie lepiej. Po prostu muszę o nim zapomnieć. Wymazać go ze swojego serca! Ale jak kiedy go kocham? Czemu miłość musi być taka trudna?  Tyle się wycierpiałam przez nią. Czasem myślę że bez miłości świat  był by lepszy. Często kochamy bez wzajemności. Ludzie nie cierpieli by z powodu miłości.

                                                                         ***

W nocy nie mogłam spać. Wstałam wcześnie rano.  Cały czas myślałam nad tą całą sytuacją. Ja tak dłużej nie mogę nie wytrzyma po prostu zaraz zwariuję!  Nie mogę on nic cały czas myśleć!  Czemu myśl o nim cały czas do mnie powraca? Czemu ja go kocham? Tak strasznie go nienawidzę! Nienawidzę tego że go kocham! Nagle do mojego pokoju weszła Katy.
- Gdzie byłaś martwiłam się o ciebie tak nagle zniknęłaś. Czemu nie powiedziałaś mi że wracasz do domu?
- Źle się czułam z reszto w nocy też nie mogłam spać. Widzę że tobie impreza się udała. Bo dopiero do domu wróciłaś.
- Nie za bardzo, ale co miałam w domu siedzieć i myśleć o nim. Prze ciesz  to nic nie da. Nie sprawi że mnie pokocha.
- Masz racje siostra.- po tych słowach przytuliłam ja do siebie
- Widziałam jak tańczyłaś wczoraj z jakimś chłopakiem.
- No tak, ale potem poszłam do łazienki i wróciłam do domu więc go już więcej nie zobaczę.
- Nigdy nie mów nigdy.
- W tym przypadku to akurat prawda.
- Dobra ja idę do siebie bo zmęczona jestem może zasnę.
- No idź całą noc nie spałaś. Ja idę na targ.
- Targ?
- No o tej porze jest jeszcze wszystko zamknięte, a nie chce siedzieć w domu.
- Rozumiem to na razie.
- Pa.
Po tych słowach wyszłam z domu i udałam się na targ. Było mnóstwo ludzi którzy kupowali świeże warzywa, owoce. Spacerowałam między stoiskami aż ktoś do mnie powiedział.
- Kim?
Odwróciłam się w stronę tajemniczej osoby.
- Tak to ja Cody.
- Wczoraj tak zniknęłaś bez pożegnania. Nie wiedziałem co się stało z tobą.
- Źle się poczułam i wróciłam do domu.
- Mogłaś mi o tym powiedzieć.
- Wiem przepraszam, ale po prostu chciałam wrócić do domu jak najszybciej.
- Co tu robisz o tej porze?
- Rano się obudziłam i postanowiłam się przejść a ty?
- Pomagam babci zawsze rano ma tu stoisko. Kim mogę się o coś ciebie zapytać?
- Tak oczywiście.    
- Czemu twoje oczy dzisiaj są takie smutne? Wczoraj takie nie były. Coś się stało masz jakiś problem?
- Nie nic się nie stało po prostu źle się czuje i to dla tego.
- Powiedźmy że ci wieżę. Chcesz kupić jakaś książkę?
- Nie wiesz tylko oglądam.
- Mogę ci polecić jedną.
- Jaka?
- " Nie da się żyć bez miłości" bardzo fajna ale chyba jej tu nie ma. Wiesz ja muszę już lecieć pa.
- Na razie.
         
                                                                         ***

Wieczorem poszłam się wykapać nagle usłyszałam jakiś hałas który dobiegała z balkonu. Szybko założyła piżamę, a potem szlafrok i wyszłam z łazienki. W swoim pokoju zobaczyłam Jacka.
- Co ty tu robisz?
- Kim chce z tobą porozmawiać.
- Ja nie chce z tobą rozmawiać.- po tych słowach usiadłam na łóżko  
- Kim proszę wysłuchaj mnie. - po tych słowach chłopka ukucnął na przeciwko mnie patrząc w prosto moje oczy
- Czego mam słuchać? Kolejnych twoich kłamstw?
- Nie Kim nie chcę cię kłamać zbyt mono cię kocham aby kłamać.
Coś we mnie pękło po słowach chłopaka. Przypomniały mi się słowa " Nie da się żyć bez miłości".
- Nawet gdy mnie ranisz i tak strasznie przez ciebie cierpię to moje serce nadal cie kocha.
Po tych słowach chłopak mnie pocałował. Całą sytuacje widziała Katy.

Hej jak wam się podoba ten rozdział? Co będzie dalej? Jak zareaguje Katy? Kolejny rozdział już nie długo kocham was <3